Toen ik in 2021 een deel van de Via Alpina liep, een langeafstandswandeling van ruim 162 etappes door alle Alpenlanden, maakte ik voor het eerst kennis met de Karnische Höhenweg. Ik wist al dat dit een bijzonder gedeelte van mijn huttentocht zou worden, omdat ik tien dagen lang over een bergkam zou lopen, en maar weinig van de bewoonde wereld zou zien. Ik werd tijdens die tien dagen niet teleurgesteld. Deze huttentocht is zonder twijfel één van de mooiste die ik ooit heb gedaan.
Dwars over de Karnische kam
De Karnische Höhenweg is zo spectaculair en geliefd, omdat hij ruim tien dagen over de Karnische kam loopt. Dit is een langgerekt bergmassief dat Oostenrijk van Italië scheidt. Wandelaars die de huttentocht in zijn volledigheid doen, beginnen in het Oostenrijkse Sillian of het Italiaanse Innichen, en lopen dan in tien dagen naar Arnoldstein. Je bent dan 160 kilometer en vele hoogtemeters verder. Uiteraard kun je de route ook in tegengestelde richting lopen.
Je hoeft de route echter niet in zijn geheel te lopen. Volgens velen, en ook volgens mij, is het eerste gedeelte van de tour het mooiste. Hier zijn de gebieden waar je doorheen trekt het ruigst en de vergezichten het spectaculairst. Heb je dus wat minder tijd, loop dan in ongeveer vijf dagen van Sillian naar de Plöckenpass en daal dan af naar Kötschach.
Om terug te komen bij het begin van de route ben je aangewezen op het OV. Gelukkig is dat in Oostenrijk goed geregeld. Tussen Arnoldstein en Kötschach loopt een goede treinverbinding. Vervolgens ben je in het Lesachtal op bussen aangewezen, die je terug brengen naar het startpunt van de route.
Goed voorbereid op huttentocht gaan? Met deze tips wordt jouw volgende tour een overweldigend succes. Kijk daarnaast ook eens naar deze handige paklijst, zodat je niks vergeet mee te nemen.
Wat de Karnische Höhenweg zo bijzonder maakt
Het ontstaan van de Karnische Höhenweg valt samen met een donkere episode in de Europese geschiedenis. Ten tijde van de eerste wereldoorlog werd er op de Karnische kam namelijk flink gevochten. Hier streden het toenmalige Oostenrijk-Hongarije en Italië met elkaar op het scherpst van de snede. De paden waarop wij nu lopen, werden ruim 100 jaar geleden aangelegd om de munitie en wapens naar boven te slepen, die nodig waren voor de strijd.
Deze tijd heeft zijn sporen nagelaten, want nog steeds zie je langs de route de oude barakken en schuilplekken. En niet alleen dat, bij de Woyalerseehütte ligt zelfs het toenmalige prikkeldraad nog over het pad. Het maakt de Karnische Höhenweg nog indrukwekkender dan hij al was.
De mooiste etappes van de Karnische Höhenweg
De slagvelden van toen zijn gelukkig verdwenen, en nu is de Karnische Höhenweg zelfs onderdeel van de Europese vredesweg geworden. Er zijn slechtere plekken voor een vredesweg, want door zoveel natuur om je heen, wordt je vanzelf stil. En net zoals bij iedere huttentocht, kent ook de tocht over de Karnische kam een aantal koningsetappes, die zeker niet mogen ontbreken als je van plan bent de Kärnische Höhenweg te lopen.
De volgens velen mooiste etappe loopt van de Pforzehütte naar het Hochweißsteinhaus. Wat deze etappe zo bijzonder maakt is de lange graadwandeling en het bijbehorende panorama uitzicht op een groot gedeelte van de Italiaanse Dolomieten. Het Hochweißsteinhaus is daarnaast één van de leukste hutten die je op de Karnische Höhenweg kunt vinden. Deze hut heeft zijn oorspronkelijke en typisch Oostenrijkse karakter behouden, en is daarom een mooie plek om te verblijven.
Zonsondergang op hoogte
Na het Hochweißsteinhaus blijft de Karnische Höhenweg verrassen. De uitzichten worden er dan ook niet minder op. Achtereenvolgens komen we langs de Wolayerseehütte en de Plöckenpass. De Plöckenpass is de plek waar veel mensen besluiten om de huttentocht af te breken. De mooiste etappes zijn dan immers achter de rug.
Dat is volkomen onterecht, want de route naar de Zollnerseehütte is niet alleen fantastisch mooi, vanaf deze hut heb je misschien wel de beste kans op een prachtige zonsondergang, dankzij de gunstige westelijke ligging. En gelukkig kun je ook vanaf deze hut gemakkelijk en snel naar het dal afdalen, mocht je dan toch niet meer verder willen lopen.
De Karnische Höhenweg heeft het allemaal in zich
Als we verder oostwaarts trekken verandert langzaam al het landschap. De bergen worden iets lager, en de Dolomieten, waar je dagenlang langs lijkt te lopen, verdwijnen langzaam uit het zicht. Een andere bergketen doemt langzaam op: de Julische Alpen. Dat betekent dat we langzaam aan het einde van de Karnische Höhenweg zijn gekomen.
Na het plaatsje Nassfeld slaap je ook niet meer in berghutten, maar zul je overnachten op almen. Ook dat heeft zo zijn charme. Daarnaast hebben de laatste drie etappes van deze tour weer een heel ander karakter. De ruigheid verdwijnt, de bergen worden lieflijker en wat lager, maar het mooie uitzicht blijft.
Na tien dagen is dan het grote doel bereikt: we zijn in Arnoldstein. Het is een beetje vreemd om weer in de bewoonde wereld te zijn, want des te langer je op de Karnische kam loopt, des te meer ben je verbonden met de natuur. Wie echt even weg wil van de bewoonde wereld, moet toch zeker een keer dit deel van Karinthië bezocht hebben.
De Maximiliansweg in Beieren
In 22 dagen dwars door de Beierse Alpen.