Van het Oostenrijkse Schwaz te voet naar het net zo Oostenrijkse Scharnitz. In de zomer van 2019 besloten ik en een goede vriend dat een huttentocht in Oostenrijk een goed idee was. Bepakt met alleen het hoognodige trekken we op een zonnige dag in augustus het Karwendelgebergte in, niet wetende wat ons te wachten staat. Het enige dat we weten, is dat het er mooi is, soms ruig en veelal verlaten. Onze huttentocht in het Karwendel is één groot avontuur. En zoals wel vaker, bedient de natuur ons op onze wenken.
Goed voorbereid de bergen in
Een huttentocht vergt zoals altijd een goede voorbereiding, en voor onze tocht door het Karwendel is dat niet anders. We bereiden ons tot in de puntjes voor en gaan goed voorbereid op pad.
Vier dagen lang zoeken we de eenzaamheid van het gebergte op. Het Karwendel is een beschermd gebied. In het gebied vind je naast wat berghutten en almen verder helemaal niets. Onze tocht voert ons door het Oostenrijkse gedeelte, gelegen in de deelstaat Tirol, ten noorden van de rivier de Inn. Een klein gedeelte van het Karwendel deelt Tirol met zijn Duitse buurman Beieren.
- Een prachtige, maar ook zware vierdaagse huttentocht door het Karwendel
- Overnachtingen in de Lamsenjochhütte, de Hallerangeralm en het Karwendelhaus
- Voor deze huttentocht is een goede conditie, tredzekerheid en vrij zijn van hoogtevrees een vereiste. Een aantal delen van deze route voeren over technische en moeilijke bergpaden (T4)
- Deze huttentocht begint in Schwaz en eindigt in Scharnitz. Parkeer de auto in Schwaz. Na het bereiken van het plaatsje Scharnitz kun je met de trein terug naar het startpunt van de route
De huttentocht in het Karwendel kan beginnen
Vanuit München is het niet ver naar het Oostenrijkse Schwaz, waar we de trein uitstappen en al snel de bewoonde wereld voor een paar dagen vaarwel zwaaien. Onze huttentocht is nu echt begonnen, en al snel trekken we dieper het Karwendel in. We lopen over brede paden, via de stallenboden, naar de Lamsenjochhütte, onze eerste slaapplek in het Karwendel.
Langzaam ruilen we de groene weides in voor het ruige en wilde landschap waarvoor het Karwendel bekend staat. Na 15 kilometer en 1.500 hoogtemeters is de kop eraf: aan de voet van de Lamsenspitze komen we tot rust op het terras van de Lamsenhochhütte.
Door het Vomperloch, de stilste plek tijdens onze huttentocht in het Karwendel
Dag twee breekt aan in het Karwendel, en onze huttentocht gaat verder. Onze mobieltjes hebben inmiddels geen bereik meer, en dat is stiekem toch wel lekker. We moeten door, want de volgende bestemming wacht, en onze dagelijkse ambities aangaande hoogtemeters en kilometers zijn niet mals.
De eerste uren van de dag vragen we ons al snel af waar we aan begonnen zijn. Het gaat steil omhoog, door het zware gruis waar het Karwendel zo bekend om staat. Als we eenmaal langs de Brudertunnel zijn, waar we langs lopen, komen we op het hoogste punt van vandaag. We zijn op ruim 2.100 meter en lopen vlak langs de top van de Lamsenspitze.
Daarna zetten we koers richting het Vomperloch, maar niet voordat we nog ruim 1.000 meter over steil pad afdalen. Het wordt ons niet makkelijk gemaakt, maar soms moet je een beetje afzien om op de mooiste plekken van Oostenrijk te komen.
En zo worden we al snel beloond, want het Vomperloch is prachtig en ongerept. Het is met afstand de meest desolate plek die ik in de Alpen heb bezocht. We banen ons een weg door het smalle dal, gebruiken soms stalen pinnen en staaldraad om verder te komen, en genieten onderwijl van het landschap.
We hadden ons van tevoren veel voorgesteld van onze huttentocht in het Karwendel, maar dit overtreft onze verwachtingen. Als we genoeg gezien hebben, hult het landschap zich in een dikke laag van mist. Met weinig zicht bereiken we laat in de middag, en helemaal kapot, onze slaapplek op de Hallerangeralm.
Naar het dak van het Karwendelgebergte
Dag drie, de koningsetappe van onze huttentocht door het Karwendel. We bedwingen vandaag de hoogste berg van het gebied, de ruim 2.700 meter hoge Birkkarspitze. Het is een hoge jongen, en hij staat te boek als uitdagend. Niet alleen omdat meerdere delen net onder aan de top gezekerd zijn met staalkabels, maar ook omdat we ons door het inmiddels welbekende Karwendelgruis een weg moeten zien te banen.
Vroeg gaan we op pad, we moeten wel. De mist trekt langzaam op en al snel bereiken we de Kastenalm in het Hinterautal. De perfecte plek voor nog een laatste uitgebreide stop. En dan gaan we op pad, 1.500 hoogtemeters overbruggen we op weg naar de top. Het gaat langs oude sneeuwvelden en een eeuwenoude gletsjertong, die lang geleden het aardse bestaan al vaarwel heeft gezegd.
Het uitzicht is fantastisch
Bij helder weer heb je het mooiste uitzicht, en zo is het ook als we het dak van het Karwendel bereiken. We overzien alles in een straal van ongeveer 50 kilometer. Alle hoogtemeters die we op onze weg omhoog hebben overwonnen, komen we bergaf weer tegen. Doen de kuiten al langzaam pijn op dag drie van onze huttentocht in het Karwendel? Het lijkt er langzaam wel op, maar gelukkig laat het Karwendelhaus niet lang meer op zich wachten.
Dag vier breekt aan na een goede nacht slaap, en terwijl we over breed pad naar Scharnitz afdalen, voelen en beseffen we hoeveel kracht deze tocht ons heeft gekost. We strompelen naar het treinstation, letterlijk op onze laatste benen. Het avontuur dat achter ons ligt, maakt echter alles goed. Het was het meer dan waard
Krijg jij ook niet genoeg van huttentochten?
Wij ook niet! Gelukkig staat Lecko Mio vol met prachtige tochten door eenzame en verlaten gebieden. Struin dus vooral even rond en doe inspiratie op voor jouw volgende avontuur.
